Gratuluję pomysłu i podziwiam Pana optymizm. Po wysłuchaniu Pana jestem przekonany, że realizacja tego pomysłu może przyczynić się do „przebudzenia” dużej grupy Polaków.

Pytanie tylko, jak dużej …, mamy bowiem obecnie do czynienia z ogromnym zniechęceniem obywateli do aktywnego działania, zniechęceniem wynikającym z niewiary w możliwość pokonania biurokratycznego molocha i przełamania dyktatury partyjnej, rzeczywiście niszczącej Polskę i strzegącej swojej – w istocie – niekontrolowanej władzy.

Sądzę jednak, że trzeba spróbować, mając świadomość trudów, jakie będą towarzyszyć realizacji Pana inicjatywy oraz zdając sobie sprawę, że w przypadku jej rozwoju nastąpi atak (i to prawdopodobnie ostry i brutalny) na nią ze strony beneficjentów obecnego systemu.

Tragiczna sytuacja, do jakiej doprowadzono Polskę może jednak skłonić wielu mądrych, uczciwych i świadomych ludzi do włączenia się w dzieło „ratowania Rzeczpospolitej”, gdyż w istocie obudzenie Polaków do aktywności będzie musiało skutkować odzyskaniem przez nich rzeczywistego wpływu na własne państwo. Mam nadzieję, że poprzez demokrację rzeczywistą (bezpośrednią) uda się przełamać dyktaturę miernot w naszym życiu publicznym.

Ze swej strony deklaruję aktywne włączenie się w realizację Pana inicjatywy, mam również kilka pomysłów na referendalne pytania.

Od kilku(nastu?) lat z rozpaczą obserwuję, co jest dziane (bo nie dzieje się samo z siebie) Polsce i Polakom. Populizm, zamordyzm i rozdawnictwo stały się nowym opium dla mas, dla których liczy się tylko otrzymanie kolejnego „benefitu” socjalnego w zamian za ich głos na własnych oprawców (to tak, jak gdyby myszy głosowały na koty a karpie – czekały na Wigilię). Oprawców, którzy – cynicznie plując Logice i Wolności w twarz – nazywają się „prawymi” i „sprawiedliwymi” (zresztą bynajmniej nie jako pierwsi w historii…), a którzy każdego dnia po stokroć gwałcą prawo (z jego najświętszym ucieleśnieniem – Konstytucją), a o sprawiedliwości mają takie samo pojęcie, jak komendanci obozów koncentracyjnych decydujący nie tak dawno, który z osadzonych z łaski dostanie dziś surowego ziemniaka, a który – czapę i piec krematoryjny.

Na naszych oczach płoną: Prawo, Wolność, Godność i Przyzwoitość. Mimo to, oficjalne sondażownie wciąż raportują o silnym poparciu rządzonych i poniżanych wobec rządzących i poniżających. Dlaczego? Bo ludziom w tym kraju od lat sukcesywnie i skutecznie odbierano poczucie sprawstwa („losy świata nie leżą w naszych rękach!” – imputowała nawet pewna miła dla ucha peerelowska piosenka). Oraz wprasowywano w mózgi, że tzw. demokracja (czy raczej jak ją nazywam: motłochokracja) jest jedynym sensownym sposobem decydowania wszystkich o wszystkim (zresztą złudnym, bo z owych „wszystkich” do wyborów zwykle staje zaledwie ułamek uprawnionych, a i po to, aby jedynie oddać i stracić swoją decyzyjność na kilka lat w ręce osób, które na pewno wykorzystają ją przeciwko oddającym).

Stop! Zatrzymajmy ten holokaust Przyzwoitości i Wolności! Naprawdę nie musimy być Szwajcarią, by wzorem Szwajcarii przywrócić normalnym ludziom normalne zasady decydowania. Popieram projekt „Weto Inicjatywa Referendum”, którego celem jest przywrócenie prawdziwej decyzyjności prawdziwym ludziom i uniezależnienie ich od garstki znarkotyzowanych i upojonych władzą psychopatów, paranoików i populistów.

Czy to ma sens? W mojej Wspólnocie Mieszkaniowej o najważniejszych wspólnych sprawach decydujemy jednym kliknięciem: Zarząd ogłasza uchwałę, a mieszkańcy głosują „tak”, „nie” lub wstrzymują się od głosu (zachowując oczywiście również możliwość zgłaszania i procedowania własnych projektów uchwał). Dlaczego w taki sposób każdy z Polaków nie mógłby decydować w Demokracji Naprawdę Bezpośredniej™ o wszystkim, co dla niego naprawdę ważne, zamiast zamknąć oczy i ślepo oddać tę decyzyjność w ręce ludzi chorych na władzę? Skoro każdy z nas otrzymuje SMS-em rządowe alerty o nadchodzącej burzy czy gradzie, w czym problem, abyśmy dostawali podobne powiadomienia z możliwością odesłania SMS-a lub e-maila ze swoim głosem?

Proste? Tak, dlatego niebezpieczne dla psychopatów u władzy.

Zmieńmy to, zanim będzie za późno!
Zanim kolejny z nas „przyjmie rytualny rytm za swój i uzna władzę oszalałych szamanów” (J. Kaczmarski).